Przedmiotem zainteresowania autora stało się małe miasto usytuowane na północno-wschodnim skraju Mazowsza od czasów późnego Średniowiecza aż po Holocaust w okresie II wojny światowej. Szerokie, panoramiczne tło monografii pozwoli czytelnikom wyrobić sobie pogląd na rolę i znaczenie sporych skupisk ludności narodowościowo niejednorodnej, bo zarówno polskiej, jak i żydowskiej, i to w przeważającej mierze, bowiem od początków XIX wieku Stawiski stają sie miasteczkiem z dominującą rolą, zarówno pod względem demograficznym, jak i kulturowym, narodowości żydowdkiej. I taki stan utrzymuje się przez półtora wieku. Po 1941 roku i anihilacji ludności wyznania mojżeszowego Stawiski stały się zupełnie innym (pod każdym względem) miasteczkiem z jednorodną już etnicznie ludnością polską, w ten sposób tracąc swój koloryt i dotychczasowy charakter.

Skip to content