Wystawa

Profesor, sędzia i polityk, autor wielu specjalistycznych dzieł, urodził się 27 kwietnia 1884 roku w leśniczówce Bohdanowo koło Nowogrodu. Rodzina Winiarskich często zmieniała miejsce zamieszkania, po Bohdanowie przyszła kolej na Wąski Las koło Makowa, potem Różan, krótko na Łomżę, Śniadowo i Szczuczyn, gdzie rozpoczął swoją edukacje młody Bohdan. W 1895 r. zdał egzamin do gimnazjum w Łomży. Już jako uczeń gimnazjum związany był z tajnymi organizacjami niepodległościowymi, współredagował nielegalne pisemko uczniowskie „Trójkąt Literacki”. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie uzyskał doktorat w 1910 roku. W tym czasie konspirował, wchodził w skład Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Wykształcenie prawnicze uzupełniał studiami w Heidelbergu i Paryżu. Po powrocie do Krakowa w 1911 roku rozpoczął działalność dydaktyczną w Polskiej Szkole Nauk Politycznych, a także na Wyższych Kursach dla Kobiet im. A. Baranieckiego. Tam też poznał swoją przyszłą żonę, Wandę Markowską. W latach 1916-1917 wykładał historię ustroju politycznego ziem polskich na Wyższych Kursach w Petersburgu. W okresie międzywojennym wykładał prawo międzynarodowe publiczne na Uniwersytecie Poznańskim oraz w Akademii Prawa Międzynarodowego w Hadze. Po II wojnie światowej, Profesor Bohdan Winiarski przez 21 lat był sędzią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze (1948-1969), w tym przez trzy lata, jako pierwszy Polak prezydentem Haskiego Trybunału.