O bibliotece

Historia

Historia biblioteki w Łomży sięga końca XIX wieku, kiedy to w 1899 r. otwarto pierwszą ogólnodostępną czytelnię, znaną jako czytelnia Marii Stamirowskiej.

Powstałe z początkiem XX wieku Towarzystwo Biblioteki Publicznej, w 1906 r. przekształciło czytelnię w Polską Bibliotekę Publiczną. Biblioteka funkcjonowała w zasadzie w niezmienionym kształcie do wybuchu II wojny światowej. W wyniku działań wojennych uległa zniszczeniu większość zbiorów. To, co ocalało, funkcjonowało do czerwca 1941 r. jako Biblioteka im. Puszkina, a w czasie okupacji hitlerowskiej placówka została zniszczona i przestała istnieć.

Nowy rozdział w historii biblioteki rozpoczął się 3 maja 1946 r., kiedy to uroczyście otwarto Bibliotekę Publiczną. Na początek udało się zgromadzić ok. 3 tys. książek. Placówkę zlokalizowano w jednej z sal lekcyjnych w Szkole Podstawowej nr 4 przy ul. Giełczyńskiej 7. Kierownictwo powierzono Tomaszowi Plebańskiemu.

Rok później placówkę podzielono na bibliotekę miejską i powiatową. W 1955 r. połączono obie biblioteki i powstała Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Łomży z siedzibą w Powiatowym Domu Kultury przy ul. Sadowej 12.

Kolejny etap w dziejach biblioteki rozpoczął się w 1975 r., kiedy to wraz z utworzeniem województwa łomżyńskiego powołano Wojewódzką Bibliotekę Publiczną i powierzono jej nadzór nad siecią bibliotek publicznych w całym województwie.

W 1992 r. WBP przenosi swoją siedzibę na ul. 3 Maja 6A, zaś w 1997 r. do wyremontowanej kamienicy przy ul. Długiej 13.

Rok później do budynku przy ul. 3 Maja 6A wprowadza się Oddział dla Dzieci i Oddział Zbiorów Specjalnych.

Dnia 1 stycznia 1999 r. w wyniku kolejnych zmian administracyjnych, WBP traci rangę placówki wojewódzkiej. Zmienia wówczas nazwę na Miejską Bibliotekę Publiczną w Łomży. Od maja 2000 r., na mocy porozumienia między Starostwem Powiatowym oraz Prezydentem Miasta Łomży, MBP pełni funkcję biblioteki powiatowej.