Kapituła Nagrody Literackiej imienia Marka Nowakowskiego w 2021 roku przyznała nagrodę Wojciechowi Kudybie za zbiór opowiadań I co dalej?
Jury doceniło konsekwencję i oryginalność, z jaką pisarz portretuje współczesnych, zwykle przeciętnych bohaterów, których głos wybrzmiewa w nagrodzonym tomie doniośle i przejmująco. Z uznaniem wskazano też na mocne osadzenie nowelistyki Kudyby w codzienności, na cechujące ją empatię i współczucie, obecność tematyki warszawskiej, formalne zróżnicowanie zamieszczonych w zbiorze I co dalej? opowiadań, wreszcie na ich związek z najznakomitszymi tradycjami naszej literatury, w tym zwłaszcza z pisarstwem Patrona nagrody– czytamy w uzasadnieniu werdyktu jury w składzie: Maciej Urbanowski (przewodniczący), Włodzimierz Bolecki, Wojciech Chmielewski, Janusz Drzewucki, Irena Makarewicz, Krzysztof Masłoń, Mateusz Matyszkowicz.
Wojciech Feliks Kudyba – pisarz, poeta, krytyk, historyk literatury. Absolwent filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego twórczość prozatorska to Nazywam się Majdan (2015), Imigranci wracają do domu (2018), Kamienica (2018), Pułascy (2020) oraz I co dalej? (2020). Jest także autorem tomów poezji.
Autor rozpraw o literaturze współczesnej i artykułów naukowych publikowanych między innymi w „Studiach Norwidianach”, „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich” „Ethosie”, „Rocznikach Humanistycznych KUL” oraz „Ruchu Literackim”.
W latach 2009–2012 był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Wydziału Nauk Humanistycznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2018 roku kierownik Katedry Literatury XX wieku WNH UKSW. 21 czerwca 2018 roku odebrał z rąk Prezydenta Polski Andrzeja Dudy nominację profesorską. Jest też wykładowcą Studium Literacko-Artystycznego UJ, jurorem konkursów literackich (w latach 2014–2016 Nagrody Orfeusz, w latach 2010–2015 konkursu Złoty Środek Poezji), współpracownikiem dwumiesięcznika „Topos”, współzałożycielem grupy poetyckiej „Topoi”, członkiem krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a od kwietnia 2020 roku pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego i prowadzi dział eseju w miesięczniku „Twórczość”.
Laureat II nagrody w konkursie poetyckim im. R.M Rilkego (2003), I nagrody w konkursie poetyckim im. K.I. Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach (2003), Nagrody Fundacji im. J.S. Pasierba (2005, 2007), wyróżnienia im. Józefa Mackiewicza (2008), Nagrody im. Ks. Prof. Bolesława Kumora (2015), finalista Nagrody Poetyckiej Orfeusz (2012). Jego teksty przetłumaczono na języki: czeski, słowacki, niemiecki, angielski i francuski.
Laudację napisana przez przewodniczącego jury prof. Macieja Urbanowskiego znaleźć można na stronie Biblioteki Narodowej.
Nagroda Literacka imienia Marka Nowakowskiego
Biblioteka Narodowa ustanowiła nagrodę w roku 2017, trzy lata po śmierci pisarza. Mottem są słowa Marka Nowakowskiego „Nie jesteśmy znikąd”. Jest nadawana za opowiadanie lub cykl opowiadań charakteryzujących się niekonwencjonalnością sądów, odwagą i precyzją myśli oraz pięknem słowa.
Jej cechą szczególną jest docenienie małej formy, bardzo wymagającej pisarsko. Laureatów rokrocznie wyłania jury powołane przez dyrektora Biblioteki Narodowej w porozumieniu z wdową po pisarzu, panią Jolantą Nowakowską. Laureat otrzymuje statuetkę, zaprojektowaną przez prof. Macieja Aleksandrowicza, list gratulacyjny i nagrodę pieniężną, której fundatorem jest Biblioteka Narodowa ze środków przekazanych przez International Paper, mecenasa Nagrody.
Marek Nowakowski – wybitny prozaik, pełen szacunku dla słowa, obdarzony nadzwyczajnym słuchem językowym mistrz opowiadania, publicysta o wielkiej społecznej wrażliwości, miłośnik kotów i warszawskich ulic, znawca ludzi zamieszkujących zakamarki. Pisarz przekazał Bibliotece Narodowej znaczną część swego archiwum w 2012 roku. Marek Nowakowski zmarł 16 maja 2014 roku.
Więcej o Nagrodzie Literackiej imienia Marka Nowakowskiego: nagrodanowakowskiego.pl
źródło: instytutksiazki.pl