Powieść z lat 30-tych XX wieku. To pierwsza część trylogii poświęconej losom Zazy (Zofii Barskiej), energicznej dziewczyny, ciekawej świata i marzącej o tym najogólniej o tym, aby być szczęśliwą. (…) Lutosławska-Wolikowska spogląda na swą bohaterkę z sympatią, interpretuje jej zachowania jako wypadkową rewolucji obyczajowej pierwszych dekad XX wieku i trudnych przeżyć wojennych. Pozwala jej poznać smak namiętnego romansu i bardziej dojrzałej spokojnej miłości, pożądania i rozczarowania, osamotnienia i wspólnoty.
Izabella Lutosławska-Wolikowska była córką filozofa z Drozdowa, obywatela świata – Wincentego Lutosławskiego.